Het suggestieve kasteel van Sirmione in de wateren van het Gardameer

Het kasteel van Sirmione wordt aan alle kanten omringd door het water van het Gardameer. De muren worden gekenmerkt door het lichtspel dat het water vormt met de zon, waardoor de metalen ramen en de decoraties van de torens schitteren.

Gelegen in het historische centrum van Sirmione, is het kasteel een van de meest interessante voorbeelden van meerarchitectuur in Italië. Het slaagt erin om als een rotsreus uit het water te komen, een resistent en perfect bewaard gebleven bolwerk.

De muren hebben de karakteristieke zwaluwstaart kantelen, die in de middeleeuwen werden gebruikt om boogschutters en soldaten te verbergen voor het zicht van vijanden.

In het verleden was het kasteel namelijk een volledig bewoond centrum, waar de bevolking hun toevlucht zocht in geval van een aanval.

Hoe kom je bij het kasteel van Sirmione

Tot op heden is het kasteel alleen toegankelijk vanaf de kant van het dorp Sirmione. Terwijl het voorheen ook mogelijk was om het van buitenaf te bereiken via een reeks ophaalbruggen.

Voor degenen die vertrekken vanaf het Garda-station, is er een reeks pendelbussen beschikbaar die u rechtstreeks naar drie minuten van het kasteel brengen.

De bus is zeker de beste optie om Sirmione te bereiken, omdat je tegelijkertijd het externe landschap kunt observeren.

Een paar historische notities

De bouw van het Sirmione-kasteel is te danken aan Leonardino della Scala, ook wel bekend als "Mastino della Scala". De familie Scala controleerde Sirmione en besloot in de 13e eeuw een verdedigingsbolwerk te bouwen om de stadsgrenzen te beschermen.

De taak van het kasteel was juist om te anticiperen op de komst van vijanden en tegelijkertijd de havenuitwisselingen te beheren.

De heerschappij van de familie duurde tot 1405, toen het fort overging naar de Republiek Venetië. Zo begonnen de renovatie- en versterkingswerken, die leidden tot de bouw van het dok dat vandaag nog steeds zichtbaar is.

In de loop der jaren werd het kasteel steeds minder belangrijk, tot de val van Venetië in 1797.

Tegenwoordig herbergt het een klein museum, dat het verhaal vertelt van zijn glorieuze verleden en de gewoonten van de volkeren van de middeleeuwen.

Wat te zien in het kasteel

Het eerste element dat u moet observeren, zodra u het kasteel van Sirmione bereikt, zijn de muren. Zeer hoog en ongelooflijk resistent, gemaakt door een mengsel van steen en baksteen. Wat bezoekers echt fascineert, is de geschiedenis die deze stenen met zich meebrengen; ze zijn er in feite in geslaagd om intact te blijven sinds 1300, zonder ooit een stap te zetten.

De ingang van het kasteel komt uit op de binnenplaats, die een rechthoekige vorm heeft. De grote binnenplaats is omgeven door muren en hoektorens, die werden gebruikt voor waarnemingen.

Het is mogelijk om toegang te krijgen tot zowel de torens als het patrouillepad, waar ooit de wachtposten stonden. Bereik gewoon de binnenplaats die aan de Darsena is bevestigd en beklim vervolgens een steile trap van 146 treden.

In de interne portiek bevindt zich het kleine museum, een reeks panelen die het verhaal van het fort en zijn weerstand vertellen. U vindt er ook een Romeinse en middeleeuwse lapidarium, met enkele originele overblijfselen.

De legende van Sirmione

Het beroemde kasteel van Sirmione brengt een oude legende met zich mee, een spookverhaal waar je misschien meer over wilt weten voordat je aankomt.

Volgens lokale verhalen werd het kasteel ooit bewoond door een man, Ebengardo, en zijn vrouw Arice.

Op een donkere nacht, verduisterd door de regen, klopt ridder Elaberto op de deur van het kasteel, vraagt ​​om beschutting tegen de kou van de nacht en ontvangt grote gastvrijheid van Ebengardo.

Zodra hij zijn blik op Arice richt, wordt Elaberto verliefd op haar en wil hij haar de zijne maken. Hij voegt zich midden in de nacht bij haar in haar privékamer en het geschreeuw van het meisje heeft weinig zin om aan haar lot te ontsnappen.

Wanneer Ebengardo arriveert en de kamer van zijn geliefde binnenstormt, vindt hij haar al dood, vermoord door Elaberto. Om haar te wreken, doodt Enengardo de ridder met zijn eigen dolk, maar hij kan zichzelf niet bevrijden van het gewicht van het leven en Arice bereiken.

Schuldig omdat hij haar niet heeft beschermd, verandert hij in een geest en wordt hij gedwongen nacht na nacht door het fort te dwalen, op zoek naar zijn maat.